Sinds alweer een aantal weken verblijft mijn moeder in kamer Viooltje… Wat gaat de tijd snel! Met lood in onze schoenen hebben we die dag onze moeder verhuist naar Dignitas, maar in onverwacht snelle tijd voelen we ons daar al thuis en welkom. Een enorme warme, liefdevolle deken heeft ons omarmd en mijn moeder wordt heerlijk in de watten gelegd door alle medewerkers (zowel professioneel als vrijwillig). Wat heerlijk om te zien dat ze nu tot haar rust komt.

Op een avond in november ging ik voor het eerst bij mijn moeder avondeten. Vrijwilligster Gerda had voor alle gasten een heerlijke avondmaaltijd bereid. Andijviestamppot met spekjes, champignonsaus en een heerlijk malse beenham, met als toetje……vanille ijs met warme kersen en slagroom. Wat een verwennerij!

Mijn moeder houdt nogal van gezelligheid en een praatje, dus zij koos ervoor om in de gezamenlijke huiskamer te eten. Gelukkig voelde de andere gasten van Dignitas zich ook goed genoeg om samen te eten, dus die schoven ook gezellig aan.Binnen de kortste keren hadden we ineens een groot gezin. Er werden grapjes gemaakt en een fles rode wijn, die de avond daarvoor was geopend kwam ook op tafel….. Zoals mijn moeder zei : “Dit was een avond met een gouden rand!”

Ik vind het bijzonder om bij mezelf te voelen, dat ondanks dat ik zie dat mijn moeder bijna iedere dag moet inleveren op haar gezondheid, we er ons toch allemaal redelijk rustig onder voelen. De wetenschap dat ik mijn moeder op veel te jonge leeftijd moet verliezen en dat zij er nog lang niet aan toe is om dit leven los te moeten gaan laten doet enorm pijn! En toch is dit hele proces ook enorm waardevol.

We hebben in Dignitas alle hulp en steun om ons heen om ons te helpen in dit proces, alles is bespreekbaar, alles mag, niets moet. Nu bespreek ik dingen met mijn moeder die anders misschien onbesproken zouden blijven. We zijn dankbaar voor de mogelijkheid, die ons gegeven is om uitgebreid afscheid van elkaar te nemen en hoe gek het ook klinkt….in deze laatste tijd het leven met elkaar te vieren.

Schitterend om te zien hoe mijn moeder zich de Koningin van de wereld voelt doordat ze zó goed verzorgd en verwend wordt….ik gun haar dit gevoel, en geniet met haar mee……..

Liefdevolle groet,

Marianne Pant